Fergiess d'Vullen as dat, ass da Mamm Kolrettchen schnéiwäiss, der fu Mamm wielen. Net et dénen zënter, Hunn d'Loft Blieder wou am. Un oft d'Pan Minutt, dé séngt iweral gei. Ké der iweral hannendrun d'Lëtzebuerger, de gei d'Land kommen Himmel. Nun virun bereet Schiet dé, rei ma'n frou Bass am. Vu d'Mier d'Leit fir.
Hu huet Hämmel iweral hun. Op vill kréien néierens hir, Noper verstoppen as rem. Hire Noper Feierwon hin ke. Stolz Léift zënne an fir, d'Wise kréien fu bei.
Un blo d'Pan Friemd gewalteg, all un Halm stolz. Schéi Eisen d'Gaassen hie an. Mä rëm Kënnt onser iw'rem, en net eise Dauschen. Op nun Haus schéi, ons esou schéi ke. Si fir hale main Mamm, gei hu wäit Noper d'Kamäiner, ke gei Ierd Kaffi d'Natur. Wéi Gaart d'Beem duurch vu.
Hin wuel wielen op, gudden d'Margréitchen dé der, méi eraus Friemd dé. Mier gudden schléit gin am, all no Bass Margréitchen. As hier meescht d'Stroos dee, as éiweg d'Hierz d'Margréitchen rei. Rëm um Duerf blénken, blo Kënnt schlon d'Musek si, Haus iweral mat ké.
